De Chinezen en ik

Lieve vrienden en familie,

De eerste week overleefd! De chinezen en ik beginnen langzaam aan elkaar te wennen. Van de week herkende ik voor het eerste een chinees uit de tientallen chinezen die uit de bus kwamen (ze lijken toch echt niet allemaal op elkaar, wat ze overigens ook van ons 'Westerlingen' denken). Er zijn geen internationalen in het lab waar ik werk waardoor ik de Hongkongse cultuur goed leer kennen. Ze blijken veel traditioneler te zijn als ik had verwacht. Zo heb ik woensdagavond Hotpot gegeten met een Hongkong chinees uit het lab. Ik zal proberen te omschrijven hoe dat eraan toe ging, al doet dat waarschijnlijk te kort aan de ervaring. We zaten in een enorme schuur met TL-verlichting en zonder airconditioning. Voor ons op tafel stond een bak water op het vuur en we zaten op plastic krukjes. De bedoeling was vervolgens om zoveel mogelijk (all you can eat) eten va het buffet te halen en in de pan te gooien om het daarna weer met eetstokjes eruit te vissen. Ik mocht als eerste iets halen. Eenmaal bij het buffet wist ik niet waar ik moest beginnen. Bakken vol eten waarvan ik geen idee had waar het zelfs maar een beetje op leek. Nadat Benjamin (iedere chinees heeft hier een Engelsen naam) mij had verzekerd dat hond en kat eten verboden is Hong Kong, heb ik toch lekker gegeten. Alhoewel ik de koeien blinde darm even heb laten staan.

Wat mij echt opvalt is dat de Chinese populatie ongelofelijk dun is, terwijl ze echt super veel eten. Ik pas bijvoorbeeld bijna niet op de stoelen in de bus.. (pijnlijk om mee te delen). Volgens mijn Chinese mattie Benjamin is dat omdat ze een veel-eten-niet-aankomen gen hebben, maar ik denk dat het komt omdat ze veel sporten (om nog maar niet te spreken over al de bergen die je moet trotseren om bij plaats van bestemming aan te komen). De universiteit heeft heel veel en goede sport faciliteiten maar ook in de stad kom je overal ‘exercise spots’ tegen. Dat zijn een soort speelplaatsen met apparaten waarop je oefeningen kunt doen. De meesten zijn voor de ouderen. Jongeren doen vaak Yoga of Kung Fu in de open lucht. Omdat de huizen in Hongkong heel erg klein zijn, is het ’s avonds gezellig druk op straat omdat iedereen in de buiten lucht afspreekt of gaat window shoppen. Echt geloof me, ik kan nu al en boek schrijven over de mensen hier. Zo lopen ze heel langzaam over straat en als ze iets interessant zien of telefoon krijgen, gaan ze gewoon voor je neus stil staan. Ze vinden het ook heel bijzonder als ik zeg dat ik van een ‘boerderij’ kom (het Hoogezand is zo lastig uit te leggen in het Engels) en lachen zich wild als ik zeg dat de shopping mall hier net zo groot als mijn hometown Numansdorp is. Ze zijn gek van Europa en Amerika terwijl ik denk dat sommige dingen hier beter geregeld zijn zoals bijvoorbeeld het openbaar vervoer en het is hier super schoon op straat (alles echt alles wordt gedesinfecteerd). Al snap ik wel dat ze hier naar het Westen willen, want de Hongkongse bevolking moet over het algemeen heel hard werken voor weinig geld en de prestatie druk en concurrentie strijd is enorm. Het doet me beseffen hoe goed we het eigenlijk hebben in Nederland, vooral op academische gebied.

Dit weekend heb ik twee uitersten van Hong Kong gezien. Zaterdag ben ik met een Russische professor en zijn vierjarige dochtertje naar het strand geweest. We moesten hiervoor afreizen naar het vissersdorpje Sai Kung en vervolgens met de boot naar een eiland. Op het eiland was het super rustig want de locals vinden het te koud (het was 26 graden). In tegenstelling tot deze heerlijke relaxte dag ben ik op zondag met Geoffrey (de Hong kong chinees die mij aan een kamer heeft geholpen) en zijn vriendin Bernice naar het drukke maar indrukwekkende Mong kong geweest. Mong kong is werkelijk een shopping walhalla. Straten vol met schoenen, shopping malls met de beroemdste merken en marktpleinen overgoten met nep designer tassen en andere kleine frutsels. Natuurlijk ook deze avond weer heerlijk gegeten want dat kan hier echt overal! Met als rariteit van de week: chicken feet (haha ja inderdaad het ziet er precies zo uit als je je nu voorstelt maar het is super lekker!).

Ik wil jullie bedanken voor al jullie lieve berichtjes. Het is super fijn om hier iets te horen uit Nederland, want ik mis jullie en thuis wel hoor. Vooral het ‘gewone’ leven, lekker op de bank thuis, bij vrienden of op het Hoogezand bij de familie. Gelukkig kan dat over een half jaar allemaal weer, eerst maar eens genieten van wat Hong kong allemaal te bieden heeft. 

Groetjes uit een stormachtig Hong kong (ook wij merken de kracht van tyfoon Haiyan hier in Hong kong maar gelukkig lang niet zo erg als in de Filipijnen!)

Veel liefs,
Savanne